برخی فکر می کنند، با ازدواج کردن، برنامه ی تحصیلی شان، به هم می خورد؛ بلکه اگر عزمشان را جزم کنند، می توانند یکدیگر را در این راه یاری کنند و به همدیگر دلگرمی و امید دهند. اين بينش، كه ازدواج با ادامه ی تحصيل منافات دارد، متاسفانه، در بسياري از خانواده ها وجود دارد و يكي از مسائلی است كه از جمله ی موانع و مشكلات ازدواج و سبب تاخير در سن ازدواج، گرديده است؛ در حالي كه اين مشكل، مصنوعي و ساختگي مي باشد و و با كمي دقت، برنامه ريزي، دلسوزي و حساب شده عمل كردن، برطرف مي شود و نه تنها ازدواج، مانعي بر سر راه ادامه ی تحصيلات نيست؛ بلكه يكي از بهترين وسيله ها، براي ارتقاي سطح علمي و پيشرفت و كسب مدارج عالي مي باشد.

تحصيلات علمي، از شريفترين اطاعتها و عبادتهاي خداوند است، كه همسران مي توانند يكديگر را در اين راه ياري كنند، به هم دلگرمي و اميد دهند و همديگر را تشويق به ادامه راه كنند. در پرتو ازدواج، آرامش و تعادل روحي و فكري براي هر دو، به وجود مي آيد كه در موفقيتشان در تحصيلات علمي، بسيار موثر است و بايد توجه داشت كه با عقب انداختن ازدواج، ممكن است دچار ناراحتي هاي روحي و جسمي شوند و پس از گذراندن آن مراحل، ديگر سلامتي و شادابي و حوصله اي نداشته باشند، كه زندگي سعادتمندانه اي تشكيل دهند و از آن لذت و بهره ببرند.

خداوند متعال در قرآن کریم، ازدواج را از نشانه های الهی برشمرد و فرمود که ازدواج را برای آرامش روحی، روانی، جسمی، اجتماعی و... قرار دادم، اما در این امر مهم، نشانه ها، وجود دارد، برای کسانی که فکر می‌کنند" وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ؛ و از نشانه های او، اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش

یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ در این، نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می‌کنند." بنابراین، تحصیل، اشتغال و ازدواج بدون تفکر، هدفمندی و برنامه ریزی، کاری است که همگان از روی غریزه و نیاز انجام می دهند؛ اما فقط کسانی که تفکر دارند و هدفمند می باشند، بهره ی لازم از این امور را در رشد و کمال را می‌برند. بنابراین ازدواج، برای کسانی که هدفمند زندگی می کنند، مسیر رشد را فراهم می کند و مانع از رسیدن به کمال و آرامش نیست. یکی از کمالات و آرامش های ازدواج، کسب علم و ادامه ی تحصیل با پشتوانه است.

خداوند متعال و بالتبع اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، تحصیل علم را بر هر مرد و زنی واجب اعلام نمودند، اما تحصیل علم، نه الزاماً رفتن به حوزه یا دانشگاه و نه اخذ مدرک؛ بلکه تحصیل علم! حال لازم است که دانش‌پژوه یا طلبه، از خود بپرسد که، انتهای علم کجاست و او

چه زمانی از تحصیل علم، فارغ می‌شود، تا بتواند به امور دیگر زندگی بپردازد. بله، اگر مقصود رسیدن به یک مرحله ی خاص و اخذ مدرک می‌باشد، که دیگر نامش تحصیل علم نیست، بلکه کسب مدرک است، و رسیدن به آن، در افراد متفاوت است؛ برخی نه تنها با ازدواج، راحت تر و سریع تر به این مدارج می‌رسند، بلکه زمینه ها و استعدادهای دیگر وجودشان را نیز رشد می‌دهند؛ در دنیا، تحصیل کرده ها، حتی دانشمندان، فرهیختگان، مخترعین و مکتشفین بسیاری، وجود داشتند و دارند؛ آیا همه ی آنها مجرد بودند؛ پس چرا می‌گویند" ازدواج مانع از تحصیل می‌گردد."

ابتدا، بايد اين فكر، كه تحصيلات با ازدواج سازگاز نيست را، از ذهن خود بيرون كنيم. فكر، عمل را به دنبال خود مي آورد و لذا بايد ابتدا و قبل از هر كار ديگر، اين فكر، كه با ادامه ی تحصيلات، نمي شود ازدواج كرد را، از ذهنمان بيرون كنيم. هيچ دليل منطقي وجود ندارد، كه تحصيل با ازدواج سازگار نباشد، بلكه برعكس، اگر ازدواج، صحيح انجام گيرد و همسر، كفو و متناسب و شايسته، انتخاب شود؛ پشتوانه ی خوبي براي ادامه ی تحصيل، خواهد بود و مي تواند، انسان را در رسيدن به اهداف علمي و تحصيلي، ياري كند.

پ/