وی افزود: این آسیب بیشتر در گروه سنی جوانان دیده می‌شود و پس از آسیب، بیمار دچار علائمی همچون تورم، درد و محدودیت حرکت در زانو می‌شود.
این جراح زانو ادامه داد: در بسیاری از موارد، چنانچه پارگی کامل باشد یا ایجاد بی ثباتی در زانو کند و فرد دچار خالی کردن‌های مکرر در زانو شود یا ترس از دویدن و تند راه رفتن و انجام ورزش‌های معمول داشته باشد، نیاز به جراحی داشته و دوره قابل توجهی از بازتوانی و فیزیوتراپی را خواهد داشت.
شاهرضایی به این نکته اشاره کرد که ورزشکاران حرفه‌ای به خوبی می‌دانند که بدون آمادگی جسمانی، نباید به ورزش حرفه‌ای بپردازند چون خطر پارگی رباط زیادتر است، البته در ورزش فوتبال نسبت به ورزش‌های دیگر، احتمال خطر پارگی رباط صلیبی بیشتر است.
وی ادامه داد: در ورزش پربرخوردی مثل فوتبال، گرم نکردن بدن، انعطاف پذیری بیش از حد مفاصل (هایپرلاکسیتی لیگامان ها)، حرکت‌های خطرناک و زمین چمن نامناسب، می‌تواند خطر پیچ خوردگی و آسیب رباط صلیبی را بیشتر کند.
شاهرضایی در عین حال تصریح کرد: افراد با شاخص توده بدنی (BMI) یا وزن بالا برای ورزش فوتبال مناسب نیستند و خطر پارگی رباط صلیبی با کوچک‌ترین برخورد و پیچ خوردگی، در این افراد بالاتر از حد معمول است.
وی توصیه کرد: افراد با گروه سنی مختلف در یک ورزش گروهی هم بازی نشوند، زیرا با توانایی جسمی متفاوت، کوچک‌ترین برخوردی می‌تواند پارگی در رباط صلیبی ایجاد کند.
این جراح زانو اضافه کرد: گرم کردن بدن و آماده کردن عضلات برای پیشگیری از آسیب رباط صلیبی در ورزش فوتبال بسیار با اهمیت است.
وی گفت: اگر رباط صلیبی به صورت کامل پاره شود، باید رباط صلیبی بازسازی شود و قابل ترمیم نیست و نیاز به جراحی ارتروسکوپی هم دارد.
به گفته شاهرضایی، پس از پارگی رباط صلیبی و انجام جراحی، دوره فیزیوتراپی ۶ هفته‌ای نیاز بوده و معمولاً ۳ الی ۶ ماه اجازه ورزش حرفه‌ای به این افراد داده نمی‌شود.