به گزارش وارش نیوز : با این وجود، بیش از یک دهه است که ردیف اعتباری طرح جامع کاهش آلودگی هوای این شهر حذف شده است. ماه گذشته مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مرکزی در جلسه شورای برنامه‌ریزی استان از حذف این ردیف اعتباری خبر داد. در طرح جامع کاهش آلودگی هوای اراک، که از سال ۱۳۸۶ قابلیت اجرایی یافت، ردیف اعتباری ویژه‌ای در نظر گرفته شده بود؛ اما به گفته امیر انصاری، از سال ۱۳۹۳ این اعتبار حذف شد و اجرای طرح را با مشکل جدی روبه‌رو کرد.
آلودگی هوای اراک صرفاً نتیجه فصلی وزش گردوغبار و ذرات معلق نیست؛ بلکه آلاینده‌های مرگبار صنعتی مستقیماً بر سلول‌های بدن شهروندان اثر می‌گذارند و بحران زیست‌محیطی را به بحران سلامت تبدیل کرده‌اند. هشدارهای کارشناسان بهداشتی درباره جذب مواد سرطان‌زا و سمی در ریه و جریان خون ـ که خطر ابتلا به انواع سرطان، تومور و سکته‌های قلبی و مغزی را افزایش می‌دهد ـ دیگر هشدار نیست؛ بلکه واقعیت تلخی است که در سرفه‌ها، مرگ‌های خاموش و هزینه‌های جبران‌ناپذیر ناشی از سال‌ها سوءمدیریت و تأخیر در اجرای طرح، خود را نشان می‌دهد. این هشدار زنده، گواه بحران زیست‌محیطی در کلان‌شهری است که «مادر صنعتی بودن» را یدک می‌کشد.
در کوتاهی دستگاه‌های مسئول، طفره‌رفتن از پاسخ‌گویی و بسنده کردن به آمارهای نمایشی، تا جایی پیش رفته که صنایع آلوده با عنوان «صنایع سبز» معرفی می‌شوند. در همین حال، مردم اراک که داغدار عزیزانشان هستند، چند سالی است در حرکتی مدنی، سه‌شنبه‌ها با «فریاد خاموش» خواستار تصمیمات سختگیرانه و بنیادین برای کاهش آلاینده‌های صنعتی، حذف مازوت از سوخت نیروگاه‌ها و اصلاح حمل‌ونقل شهری شده‌اند. اکنون در همین شرایط، مسئول ناظر طرح جامع آلودگی هوا از حذف یازده‌ساله‌ی اعتباری خبر می‌دهد که نبود آن جان مردم این شهر را نشانه گرفته است.
در نشست شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان مرکزی که ماه گذشته تشکیل شد، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست، «طرح جامع کاهش آلودگی هوای اراک» را یکی از مهم‌ترین ابزارهای مقابله با بحران دانست؛ طرحی که از سال ۱۳۸۶ با ردیف اعتباری ویژه آغاز شد، اما از سال ۱۳۹۳ اعتبار آن قطع گردید.
کاهش اعتبار، توان عملیاتی طرح جامع را به‌شدت محدود کرده است
در گفتگوی تلفنی با مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان، او نبود تجهیزات و امکانات لازم برای پایش و مقابله با آلودگی هوا را نتیجه حذف این اعتبار دانست و گفت: «طرح جامع قدیمی شده و نیاز به بازنگری و به‌روزرسانی دارد. اجرای آن باید در اولویت برنامه‌های دولت قرار گیرد؛ تنها با چنین رویکردی می‌توان به بهبود کیفیت هوای اراک و سلامت پایدار شهروندان امید داشت.»
انصاری افزود: «اراک از نظر اقلیمی در شرایط شکننده‌ای قرار دارد. احاطه شدن شهر توسط صنایع بزرگ از یک سو، قرار گرفتن در شاهراه مواصلاتی و تردد روزانه هزاران خودرو از سوی دیگر، و همچنین گردوغبار محلی، ترکیبی خطرناک را رقم زده است.»
او ادامه داد: «طبق آمار موجود، حدود ۷۰ درصد پست‌های سازمانی این اداره بلاتصدی است. کمبود منابع انسانی و نبود تجهیزات کافی برای پایش و مقابله با آلودگی، توان عملیاتی این نهاد را به‌شدت محدود کرده است.»
انصاری یادآور شد: «با گذشت بیش از یک دهه، این طرح حتی در هیچ‌یک از دستگاه‌های عضو کارگروه کاهش آلودگی هوا پیشرفت قابل‌توجهی نداشته است.» وی تأکید کرد: «در وضعیتی که افزون بر آلودگی صنایع، گردوغبار ناشی از خشکسالی سال‌های اخیر نیز مشکلات زیست‌محیطی را تشدید کرده، حمایت ملی و تخصیص منابع کافی، همراه با تجدیدنظر جدی در تخصیص اعتبار طرح، می‌تواند بخش بزرگی از بحران را کاهش دهد.»
اعلام خبر حذف اعتبار طرح جامع آلودگی هوای اراک شاید برای رسانه‌ها و مردم خبری تازه باشد، اما برای مسئولان ملی و استانی که تصمیم‌گیران اصلی مالی و اجرایی‌اند، موضوعی قدیمی است. در این یک دهه، چهار رئیس‌جمهور و دست‌کم همین تعداد وزیر، استاندار و مدیر میانی تغییر کرده‌اند؛ مدیرانی که با یک تصمیم قاطع می‌توانستند مانع توقف طرحی شوند که افزایش روزهای آلوده و مرگ شهروندان اراکی را رقم زده، اما فرصت‌سوزی کردند ؛ عامدانه یا از سر بی‌تفاوتی!! گزارش: زهره ترکمانی
ضمیمه :