قرص انسولین جدید با استفاده از یک ماده در مقیاس نانو ابداع شده که بسیار ریز و حدود یک ده هزارم قطر موی انسان است. این نانو ماده از مولکول های انسولین در مقابل اسید معده محافظت می کند. یک دوز از این ماده می تواند یک مانع با قابلیت محافظت بیشتر تولید کند. همچنین این ماده مانند یک حامل نانویی برای مولکول های انسولین عمل می کند و سبب می شود آنها به موقعیت مورد نظر در بدن برسند.
نیکلاس هانت محقق ارشد پژوهش در این باره می گوید: یک چالش مهم در توسعه انسولین خوراکی آن است که درصد کمی از آن به جریان خون می رسد. برای برطرف کردن این چالش ما یک حامل نانو ابداع کردیم که در آزمایش روی بافت روده انسانی به میزان قابل توجهی جذب نانو انسولین در این عضو بدن را به شدت افزایش داد.
ماده نانویی مذکور توانایی خارق العاده ای برای واکنش براساس سطح قند خون دارد. هنگامیکه قند خون بالا می رود، برای تنظیم آن به انسولین نیاز است. پوشش این قرص حل می شود و مولکول های انسولین در جریان خون آزاد می شوند. علاوه بر آن پوشش مذکور از آزاد شدن انسولین در وضعیتی که قند خون پایین است، جلوگیری می کند.
این ویژگی خارق العاده می تواند از ریسک های مربوط به عوارض جانبی تزریق انسولین مانند هیپوگلیسمی(پایین بودن سطح قند خون) جلوگیری کند. نتایج آزمایش قرص خوراکی مذکور در حیوانات نویدبخش بوده است.